Brzegi Zborowskie

  AKT I Scena I Madźik, Teodora      Madźik Mówiłam Ci, że on zadzwoni Mówiłam, że to jest lew Chociaż czasem nie oddzwoni Walczy póki nie poleje się krew      Teodora No ja wiem ale wiesz jak to jest Może to był po prostu ludzki gest      Madźik Oj ludzki nie ludzki Ty zasługujesz na to Jak każdy na ferie zimowe i lato Jesteś dobra, ładna, miła i kochana Poznałam Ciebie z wieczora i z rana      Teodora A co ja mam powiedzieć o Tobie? Jesteś przy mnie w zdrowiu i w chorobie Wyglądasz jak modelka mówisz tak rozsądnie Ja zupełnie nie wiem, co Ciebie ciągnie do mnie?      Madźik Ej normalna jesteś tylko ludziom wali Nie robiliby tak gdyby Boga się choć trochę bali Kłamią manipulują ludzi plotkami karmią Aż nieraz myślę by tu przyszedł ktoś z armią Ale teraz masz swojego Anioła Stróża w todze Nie przez przypadek stanął na twojej drodze      T...

  Kochani! Z uwagi na liczne zapytania, odpowiadamy kompleksowo. „Processus T.” rzeczywiście może stanowić kontynuację znanych wątków części pierwszej, tj. „Dramatu w szkole”. Zachęcamy do śledzenia na bieżąco losów ulubionych bohaterów, ale także nowych postaci! Już dzisiaj dajemy przedsmak. Przypominamy, że tekst jest fikcją literacką. Wszelkie podobieństwo do zdarzeń i osób jest przypadkowe ;)  To się w ogóle nie wydarzyło… DEKORACJA: Noc wrześniowa; w zamku dobrze ukrytym w lesie. Przez drzwi otwarte z boku, ku tarasowi, słychać … nic. Cisza. Ciemno jak jasny gwint. Nagle z kilku miejsc w teatrze rozlega się dźwięk uderzenia stołem w okno. RZECZ DZIEJE SIĘ W ROKU DWA TYSIĄCE DWUDZIESTYM DRUGIM Inspicjent w stroju kowbojskim koniecznie w różowym fascynatorze wchodzi i ogłasza INSPICJENT STOP! OVAcje na stojąco poproszę! Widownia winna wstać i spojrzeć w kierunku rozścielonego  czerwonego dywanu, po którym wjeżdża rycerz, teoretycznie na czym c...

 "W starym albumie u mego dziadka, jest takie zdjęcie istny cud": A pod tym zdjęciem wśród szumu drzew napisano wyznanie te...  Moje marzenie było zawsze. Nie wyśniłem go, ani nie wymyśliłem. Było we mnie jak dzień następuje po nocy. Pragnienie miłości. Prawdziwej, szczerej, opartej na wzajemnej trosce i zaufaniu. Budowanej od podstaw przez najniższe z wibracji. Od braku sympatii, wręcz obojętności, chociaż która gorsza? I tak rok za rokiem, miesiąc za miesiącem, tydzień za tygodniem, dzień za dniem, godzina za godziną umieram po cichu. Już nie krzyczę, już nie płaczę, już nie szaleję i nie śpiewam. Bo wszystko jest nie takie, jak być powinno. Teraz śnię, teraz majaczę o dziewczynie z moich marzeń. Widziałem jej uśmiech, ale nie widziałem łez. Wszystkie już dawno wypłakała je. Wrażliwa i dobra, choć ukrywała to jak nikt. Skromna i cicha niejednemu zapewniła wikt. Czy słyszycie jak jej serce cicho bije? Ile jeszcze oddechów odda nim doczeka tego, po co żyje. By poczuć miłość, ...

 Ile warte są dzisiejsze kursy? Są warte tyle, ile coś dla kogoś znaczą. Ważne też, jak postarają się organizatorzy. Ostatnio miałam możliwość wziąć udział w kursie zorganizowanym przez Polskie Centrum Rekreacji Ruchowej. Był to kurs hybrydowy, który łączył wykłady zdane, a ćwiczenia praktyczne również w dwóch formach: elektronicznej i stacjonarnej. Wykłady prowadzone były przez zaangażowaną prowadzącą, która nie tylko omawiała zagadnienia, ale przysłowiowo wywoływała do tablicy. Co do ćwiczeń praktycznych… dobra infrastruktura ośrodka, ale ćwiczeniowiec? Torpeda! Energiczna, elokwentna, doświadczona. Zajęcia były prowadzone na bardzo wysokim poziomie. Pytania kontrolne, dyskusje i opinie – to tworzyło niezapomnianą atmosferę. Co do egzaminów… Jeden (online) w wyznaczonym czasie składający się z pytań zarówno zamkniętych, jak i otwartych. Drugi praktyczny- jak dla mnie najtrudniejsza część. Konie mają cechujące je temperamenty, zmieniających się właścicieli, różne wychowanie i dośw...

Koźli Księżyc, Burzowy Księżyc, czas zmian. Czy warto się zmienić? Czasami trzeba. Chociaż nie każdy potrafi przyznać się do błędu. A przecież błądzić jest rzeczą ludzką. Jakże pycha, nadambicja, wyrachowanie, konsumpcjonizm czy strefa komfortu potrafią sprawdzić, że zapominamy o tym, co jest w życiu najważniejsze. Miłość. Miłość do świata, ludzi, zwierząt, ale przede wszystkim odkrycie jej dla samego siebie. Jesteś dla siebie jedyną istotą, która jest zawsze. Czy możesz na sobie polegać? Czy ufasz swojej intuicji? Kiedy wrzucają na Twój ogródek „bomby” nie chowaj się. Odpuść. Źródło życia starej duszy przetrwa każdą burzę. To siła, jakiej nie zatopi wielka woda i nie pochłonie mroczny ogień. Oplucie – myślą, słowem, uczynkiem i zaniedbaniem – pozwala tylko by płynąca z oka kropla łez połączyła się z oceanem. „A jeśli już komuś się zdaje, że gniew przyczynia się do wielkości ducha, niech mu się zdaje […]. Niech mu się zdaje”.      Inspiracja: Seneka „O krótkości życ...

 Jedne dusze odrabiają więcej lekcji w czasie życia tu na Ziemi, inne mniej. Jedne chcą się uczyć, inne nie muszą. Są i takie, które nie mają w ogóle dostępu do Źródła. Jednak ogromne znaczenia ma „gwiazda”, pod którą się urodziłeś. To ten los, ta matka, ten dom, ludzie, zwierzęta, rośliny i przedmioty. Pod jaką „gwiazdą” się urodziłeś, taki przędzie się Twój los. Odkrycie w sobie istoty łączącej materię i energię to ciężkie zadanie domowe, które stare duszą pragną odrobić najlepiej, jak potrafią. Jednym z przewodników po krętej drodze życia - gdzie zamiast wyzwań widzimy kłody – tą osobą, która wesprze, podniesie na duchu, doda skrzydeł jest niewątpliwie Halina Nawara. Pedagog, terapeuta, doradczyni personalna, zielarka. Na efekty jej pracy nie trzeba długo czekać. Serdecznie polecamy! Kontakt  pod nr tel. 502-636-426 Zachęcamy również do odwiedzenia jej strony halinanawara.pl czyli tam, gdzie z profesjonalizmem w marszu idzie skromność i dobroć. To nie ordery świadczą o czł...