Mój ci on!

 


Mój Anioł Stróż… przemówił do mnie dziś

Poczułam jego dłoń na skroni swej

I czuję go, tak mocno już

że nigdy nikt, jak tylko On

Mój Pan i Duch, Zbawienie me

Tak kocham go i oddaję całe życie swe


Czy to gruszka, czy pietruszka? Może jednak On?

Siedzi w chmurze, w ciepłym domeczku, a nie norze.

Teraz liczy wersy, bo nie chce się pomylić,

By Mickiewicz nie pomyślał, że on chce zadrwić…

Musi przyznać, że nie byle kto uczy go, bo?

Tego wtenczas chce los, który zsyła ją na dno.




#trzynastozgłoskowiec #wiara #nadzieja #miłość

Inspiracja: Adam Mickiewicz, Henryk Sienkiewicz, religia

Grafika: Praca własna


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Koh-e-let it go

Obraz
  Zwiedzam siebie nie od dzisiaj.   Pamiętam wczoraj, doświadczam bez wahania, co będzie jutro? Słońce nadal będzie wschodzić i zachodzić, a wiatr będzie wiał na południe i na północ zawróci. Serce bić będzie - choć już nie w takim pędzie. Zwiedzam siebie teraz. Dużo się zdarzyło, długo mnie nie było, co będzie jutro? Woda ugasi pragnienie, a pożywienie nasyci. Radość zagościła na stałe – choć już nie taka jak zawsze. Zwiedzać siebie będę jutro. Wyszedł z zamętu świat ducha jak wolny ptak. O tak! Lekcja odrobiona.     #Dorazwiedzaświat #Snapchat #mostkulturowy #Krainalodu Inspiracja: Księga Koheleta, Biblia, Słowianie, Mickiewicz Grafika: praca własna
Czytaj więcej

illo et illa et ella

Obraz
  Gdybym mógł być Supermanem poleciałbym daleko od niej. Ale tylko po to by przynieść jej polnego bratka. I zaraz wrócić, szybko czym prędzej. Nie ma jej? Była tu przed chwilą. W powietrzu jeszcze unosi się jej zapach. Powietrze wibruje jakby chciało choć na chwilę dłużej z nią być. Ptaszki zaniepokojone, gdy z oczu ją stracą, nadaremnie trzepotają skrzydełkami chcąc obrócić się czym prędzej by zmienić kierunek poszukiwań. Rzeka się budzi i nurt swój przyspiesza. Otrząsają się ze wspomnień wodorosty. Nawet kamień ten, co wiadomo – jak to kamień z napisem „love” – dziękuje jej, że starła z niego odrobinę mchu. Ze wschodu wieje wiatr, co zgubę przyniesie mędrcom. Z zachodu wieje wiatr, który nadal tęskni, gdyż zaliwżdy też wciąż ją kocha. Na północy pojawia się gwiazda. Ona pokaże mi drogę, gdzie znajdę moją ukochaną. Odtrąciłem ją, kiedy mnie chciała. A teraz ja bez niej żyć nie mogę – dałem ciała! A ja nie chciałem dać jej wszystkiego i być dla niej wszystkim. Byłem egoistą, takim ...
Czytaj więcej