Brzegi Zborowskie

  Rozmowa z Prezesem w Lesie i Nefertiti Pyt. Czy uważa Pan, że palenie papierosów jest szkodliwe? Prezes w Lesie: Zdecydowanie. Mój ojciec całe życie palił, a zmarł na raka płuc. Do ostatniej chwili byłem przy nim i patrzyłem, jak cicho odchodzi. Nie wiem, czy powodem choroby było nałogowe palenie tytoniu, ale myślę, że też nie pomagało. Pyt. A co Pani sądzi na temat e-papierosów? Nefertiti: Moje zdanie jest niemal autentyczne. Nie ma znaczenia czy będzie to papieros elektroniczny, czy po prostu papieros. Jeden i drugi w czasie palenia dymi, a ten dym w najlepszym razie zawiera około 50 związków rakotwórczych. Mamy tak przetworzoną żywność, skażoną glebę, nieczyste wody, że dokładanie sobie w sposób jawny i świadomy trucizny jest samobójstwem. Pyt. Czy uważa Pan, że do e-papierosów powinny mieć   zakaz osoby poniżej 18 roku życia? Prezes w Lesie: Oczywiście, że tak. Nie jest to naturalnie stu procentowa skuteczność, ale zdecydowanie zwiększa ilość abstynentów. Cho...

  Gdybym mógł być Supermanem poleciałbym daleko od niej. Ale tylko po to by przynieść jej polnego bratka. I zaraz wrócić, szybko czym prędzej. Nie ma jej? Była tu przed chwilą. W powietrzu jeszcze unosi się jej zapach. Powietrze wibruje jakby chciało choć na chwilę dłużej z nią być. Ptaszki zaniepokojone, gdy z oczu ją stracą, nadaremnie trzepotają skrzydełkami chcąc obrócić się czym prędzej by zmienić kierunek poszukiwań. Rzeka się budzi i nurt swój przyspiesza. Otrząsają się ze wspomnień wodorosty. Nawet kamień ten, co wiadomo – jak to kamień z napisem „love” – dziękuje jej, że starła z niego odrobinę mchu. Ze wschodu wieje wiatr, co zgubę przyniesie mędrcom. Z zachodu wieje wiatr, który nadal tęskni, gdyż zaliwżdy też wciąż ją kocha. Na północy pojawia się gwiazda. Ona pokaże mi drogę, gdzie znajdę moją ukochaną. Odtrąciłem ją, kiedy mnie chciała. A teraz ja bez niej żyć nie mogę – dałem ciała! A ja nie chciałem dać jej wszystkiego i być dla niej wszystkim. Byłem egoistą, takim ...

  Rozdział 1 Rozprawa   Już wkrótce pojawi się nowość wydawnicza pt. "Processus T.". Zachęcamy do częstego odwiedzania naszego bloga 💔

  Serce moje zamienia się w lód tak na wypadek, jakby jutro miało pęknąć. Kowal zbudował serce silne, ale i wrażliwe. Serce kruche, ale i   (zasady w nim) trwałe. Wierne, ale i potrafiące odmówić, kiedy wiatr zmienia kierunek i wieje na oślep – waląc, tłukąc jak leci… a tylko cierpią na tym… dzieci. Ziarenko nieopatrznie zagubione przez iskrę. Za szybko wyklute, za szybko stanęło na nogi, za szybko to tempo. Gdzie te lata minęły, te miesiące krainy lodu, dni i noce bezsenne pod gwiazdami. Potoki łez i doliny po których choćbym kroczył – zła się nie ulęknę. Błądzić rzecz ludzka – wybaczać boska. I umarła w chwale po wieki, ale … sama. Hajomon podążył za nią. I Eurydyka. To sama?! Razem młodzi przyjaciele! Jednością silni, rozumni szałem. Dzieckiem w kolebce, gdy łeb urwała Hydrze. Ujeżdża Centaury, piekłu ofiarę wydrze … i pójdzie do nieba po laury. Pryskają nieczułe lody i przesądy światło ćmiące. Witaj serce z lodu, marzeniami wciąż się tlące……………………….     ...